نماز و روزه هاتون قبول دوستان . عید آمدو آن ماه دل افروز نیامد. خسته ام مثل در آغوش کسی جانشدن. خسته ام مثل هم آغوشی وارضا نشدن. درد دارد وقتی چیزی را کسرمیکنی. که روزی آن را با تمام وجودت جمع زده بودی.

این وبلاگی است پر از شعر,نثر و حرفهایی که تمامی ندارند. شما كه جوانيد خواهيد ديد . اون روز از ما هم انشالله ياد نيك خواهيد كرد . خواهيد ديد اون روزي رو كه كشورتون به اوج اقتدار خواهد رسيد . دلم برا اون قسمتی که توی گیومه گذاشتم گرفت. خدا نکنه آقا شما نباشی و ما باشیم. ان الانسان لفی خسر الا! این روزها همه ی ما یک حرف مشترک داریم. حرفی که حسابی ن قل محافلمان شده! حرفی که بوی یک درد را می دهد! .

بگذار دلت بگوید و دستت بنویسد. سلام وبلاگ ها هم مثله آدم ها یه عمری دارن . و عمر این وبلاگ امروز و همین جا به پایان رسید .

اگر تنهاترین تنهاها شوم باز خدا هست. اگر تمامی خلق گرگ های هار شوند و از آسمان هول و کینه بر سرم بارد تو. تنهای مهربان و جاوید و آسیب ناپذیر من هستی. ای پناهگاه ابدی! تو میتوانی جانشین همه بی پناهی ها شوی.